چطور کار پیدا کنیم ؟ – قسمت دوم

از مشاوره به برنامه نویسی

واقعیت اینه که من از مسیر اول ( که توی مقاله قبلی بهش اشاره کرده بودم ) شروع به کار کردم.
توی دوران دانشجویی، خرج خودم رو با مشاوره کنکور و تدریس خصوصی در می آوردم و همیشه هم از شغلم ناراضی بودم، چون با فلسفه پشتش مشکل داشتم ( سر فرصت باید یه مطلب مفصل درمورد سرطان کنکور بنویسم )

قصه مشاوره تا همین سال قبل ادامه داشت تا اینکه یه روز بعد از اینکه از موسسه اومدم بیرون، رفتم توی یه پارک نشستم و با خودم گفتم: دارم با زندگیم چیکار میکنم ؟

اونجا بود که تصمیم گرفتم برم سراغ یه کار بهتر و یه مهارت پولساز یاد بگیرم.

وکالت گزینه محبوبم نبود، چون علاقه ای به اون حرفه نداشتم. البته مباحث تئوریک و بحثای حقوقی برام خیلی جذابه، ولی کار کردن بعنوان یه وکیل، واقعا برام بار سنگینیه. اینو توی مدتی که مشاور بودم متوجه شدم.

تا اینکه کم کم با تولید محتوا، سئو و بعدش هم برنامه نویسی وب آشنا شدم و یکدفعه حس کردم که توی خونه ام و انگار به این حرفه تعلق دارم، طوری که حتی اگه هر روز ۱۲ ساعت هم پشت لپتاپ بشینم، دچار خستگی روحی نمیشم.

توی پرانتز اشاره کنم که قبلا یه مقاله درمورد اینکه ” چطور طراح سایت بشیم ” نوشتم که اگه دوست داشتید، میتونید یه سر بهش بزنید.

از کجا موقعیت شغلی پیدا کنیم ؟

توی بحث اینکه ” چطور کار پیدا کنیم “، روش سنتی میگه که دنبال آگهی های استخدام بگرد، به شرکت ها زنگ بزن و براشون رزومه بفرست و منتظر باش تاییدت کنن.

این روش واسه شروع، خیلی خوب جواب میده، به دو شرط:

1. یه رزومه خوب بسازید ( بعدا در مورد شیوه های نوشتن یه رزومه خوب براتون می نویسم )
2. مهارت های مصاحبه کردن رو خوب یاد بگیرید.
   معمولا توی شرکت های ایرانی، قبل از هر چیز مصاحبه کننده باید از شما خوشش بیاد. تجربه و مهارت و دانش شما در رده دوم الویت قرار داره ( متاسفانه ) ( مهارت های مصاحبه رو هم بذاریم توی لیست چیزایی که باید درموردشون بعدا بنویسم 😊)

برای این روش سنتی، چندتا کانال خیلی خوب وجود داره. نیازمندی های همشهری رو که همه میشناسن و نیازی به معرفی نداره. اما چندتا سرویس آنلاین هست که میتونه حتی زحمت روزنامه خریدن رو هم از روی دوش شما برداره:

1. جابینجا: به نظر من، بهترین سرویس کاریابی آنلاین محسوب میشه. موقعیت های شغلی توی خیلی از شهرهای ایران رو بهتون نشون میده، میتونید توی سایتش رزومه آنلاین بسازید، و با ایمیل بهتون گزارش میده که وقتی رزومه تون رو برای یه کارفرما فرستادید، چه اتفاقی براش افتاده ( من از این ویژگی خیلی لذت بردم، چون آدم پا در هوا نمی مونه و مدام از خودش نمی پرسه: بالاخره چی شد ؟! )
2. ای – استخدام: یکی دیگه از سایت های خوبی استخدامیه که منم یکی از شغل های قبلیم رو از طریق این سایت پیدا کردم. مزیتی که این سرویس داره، اپلیکیشنش هست و کمک میکنه خیلی سریع و بی دردسر به آگهی ها دسترسی پیدا کنید.
3. دیوار: من تجربه خوبی از دیوار ندارم. معمولا موقعیت شغلی های سطح پایینی توش پیدا میشن. دلیلش هم شاید هزینه پایین ثبت آگهی استخدام توی دیوار باشه. طبق تجربه من، معمولا شرکت های خیلی خوب، ترجیح میدن توی دیوار آگهی ندن.
4. ایران تلنت: ظاهرا قدیمی ترین سایت کاریابی توی ایرانه. شخصا با ایران تلنت کار نکردم، اما تعریفش رو زیاد شنیدم. نکته مهم درمورد ایران تلنت اینه که برای استفاده از این سرویس، باید زبان انگلیسی تون خوب باشه، چون تمامی آگهی ها توی این سایت، به زبان انگلیسی ارائه میشن.

طبیعتا سرویس های کاریابی محدود به این موارد نیستن و اگه یه سرچ توی گوگل داشته باشید، میتونید موارد دیگه ای رو هم پیدا کنید، و من بیشتر سعی کردم چیزایی که باهاشون بیشتر برخورد داشتم رو بیان کنم.

اگه شما هم تجربه ای با این سرویس های کاریابی داشتید، ممنون میشم کامنت بذارید و برای من و بقیه بنویسید.

برای پیدا کردن شغل، مدرن فکر کن!

این روش یه ذره پیچیده تره و زمان انرژی بیشتری میخواد، اما توی طولانی مدت تاثیر فوق العاده ای داره. کلیدواژه این شیوه ” برندینگ شخصی ” هست.

توی عصر دیجیتال، برای مطرح کردن خودتون و ارتباط گرفتن با آدما، دیگه نیازی نیست عکستون رو سر چهار راه روی بیلبورد بچسبونید.

عوضش میتونید توی شبکه های اجتماعی و محیط اینترنت، برند شخصی تون رو بسازید. نکته کلیدی این برندینگ شخصی، تولید محتوای باکیفیته. هر کسی، بالاخره یه چیزی بلده که بتونه به بقیه ارائه بده. شما هم از همین راه شروع کنید. کار عجیب و غریبی هم نیست.

مثلا به جای اینکه هر روز یه سلفی توی آسانسور بگیرید و توی اینستا پست کنید، بگردید و مطالبی رو پیدا کنید که مرتبط با شغل، حرفه و مهارتتونه و بدرد بقیه میخوره، بعد اونا رو منتشر کنید. یا حتی چیزایی که خودتون بلدید رو بنویسید یا حتی فیلم آموزشی بسازید.

با این روش، ظرف یک یا دو سال، تونستید خودتون رو بعنوان متخصص اون فن یا حرفه برای یه سری آدم جا بندازید. طوری که اگه هرکدوم از این افراد و فالوورها شما، یه کار مرتبط با شما براشون پیش بیاد، یادتون می افتن و این یعنی بعد از یه مدت، فرصت های شغلی خودشون دنبال شما میان.

من بلد نیستم!

چیزایی که تا الان درمورد بحث ” چطور کار پیدا کنیم ” نوشتم رو تا حالا به خیلیا گفتم. خیلی مواقع هم جواب شنیدم که : من بلد نیستم! یا نمیدونم از کجا شروع کنم!

واقعیت اینه که آدم باید یه مقدار جسارت و خلاقیت داشته باشه. اگه خوب دور و برتون رو نگاه کنید، بالاخره یه کار یا مهارتی رو پیدا میکنید که مناسبتون باشه و بتونید ازش پول دربیارید. حتی اگه شده به شکل آنلاین لوازم دست ساز یا لباس بفروشید!

از این هم نترسید که احمق به نظر بیاین یا شکست بخورید. چون آدمی که میخواد موفق بشه، باید خودش رو به کار آلوده کنه و اصطلاحا باید دستاش کثیف بشه! و توی این مسیر، قطعا یه بلاهایی هم سر آدم میاد، و هر کدوم از این بلاها، یه در جدید براتون باز میکنه و کمک میکنه در آینده، زاویه های پنهان قضایا رو بهتر ببینید. تجربه، دارایی ارزشمند ولی دردناکیه.

و به این فکر کنید که در هر صورت زمان میگذره، و شما سال بعد این موقع، ممکنه بازم هیچ کاری نکرده باشید. اما اگه از همین الان هم شروع کنید، بالاخره بعد یک سال، یه سری پیشرفت ها بدست آوردید، چون این زمان در هر صورت گذشته!

کارآموزی برم یا نرم ؟

من هیچوقت جایی بعنوان کارآموز نرفتم و براساس مواردی که دیدم، به کسی توصیه نمیکنم که بعنوان کارآموز مشغول به کار بشه. در ظاهر شما قراره یه چیزی رو یاد بگیری، اما رسما بعنوان نیروی کار مفت ازتون استفاده میشه.

واقعیت اینه که توی شرکت های ایرانی، معمولا به کارآموز چیز زیادی یاد نمیدن و خودتون توی این مدت اگه زرنگ باشید، فقط با تلاش خودتون میتونید یه چیزایی یاد بگیرید.

بنابراین، به نظر من، حالا که قراره همون زحمت رو برای یادگیری بکشید، به جای کارآموزی رفتن، روی پروژه های شخصی و امتحانی کار کنید، آموزشگاه برید و اینطوری تجربه کسب کنید یا حتی توی بعضی رشته ها، میشه به شکل داوطلبانه و رایگان و دورکاری، یه سری کارا رو انجام داد.
به جای اینکه تبدیل به یه کارآموز بشید که با منت، مبلغ خیلی کمی بهش پرداخت میشه و همه کاری هم ازش خواسته میشه، حتی چایی آوردن ( دیدم که میگم )

البته این مورد، قطعا نظر شخصی منه. اگه خودتون حس میکنید که اینکار ممکنه براتون مفید باشه یا کمکتون میکنه، ازش استفاده کنید.

مهارت و دیگر هیچ

درکل، توی این بحث که ” چطور کار پیدا کنیم “، باید بگم مهارت داشتن توی بازار کار امروز خیلی مهمه.
اکثر فرصت های شغلی خوب، توی شرکت های خصوصی هستن و اینجور جاها، شما باید بیشتر از حقوقی که میگیرید، برای شرکت خروجی و سود داشته باشید، وگرنه حقوق دادن به شما ضرره! تنها راهی هم که میشه به این نقطه رسید، کسب مهارت کاربردیه.

اما توی مشاغل دولتی، بدلیل اینکه همیشه یه بودجه ثابت دولتی از بالا تزریق میشه، برای کسی مهم نیست که شما خوب کار میکنید یا بد ( فقط مهمه که خوب پاچه خواری کنید! )
اما بدی اینطور مشاغل اینه که تبدیل به یه ماشین مکانیکی میشید که ۳۰ سال باید یه کار ثابت رو انجام بده و بعدش هم بخاطر کم بودن حقوق بازنشستگی، راننده اسنپ بشه! ( اگه از همین الان برید توی اسنپ کار کنید نتیجه بهتری میگیرید )

اما خب، مملکت به کارمند دانشگاه و کارمند اداره ثبت احوال هم نیاز داره و بازار کار خشن شرکت های خصوصی هم برای همه مناسب نیست.
ولی اگه به هر دلیل، نمیتونید یا نمیخواین از آب باریکه ادارات دولتی تغذیه کنید، وقتشه از منطقه امن تون بیاین بیرون و خودتون رو به آب و آتیش بزنید تا به هدفتون برسید. برای موفق شدن، باید هزینه هاش رو پرداخت کنید!

این همه حرفایی نیست که میشد در مورد موضوع ” چطور کار پیدا کنیم ” زد.
شما هم اگه حرفی توی ذهنتون هست یا تجربه ای داشتید که میتونه برای من یا باقی دوستان مفید باشه، حتما اینجا در قالب کامنت بنویسید. چون خوبی فضای وب اینه که میتونه علم رو انباشتی کنه، طوری که افراد بتونن از تجربیات هم استفاده کنن و مجبور نباشن بارها و بارها، چرخ رو دوباره اختراع کنن.