چطور کار پیدا کنیم ؟

من تقریبا از سن ۹ سالگی کار میکردم.
توی دوران بچگی، پدر بزرگم هنوز زنده و سرحال بود و فصل تابستون، اوج کاری بود که انجام میداد، یعنی کشاورزی.

توی یه خانواده کشاورز، فرزند و نوه کشاورز یعنی نیروی کار رایگان که باید بیشترین استفاده رو ازش کرد! بخاطر همین، منم بعد تموم شدن مدرسه ها، سریع به روستا میرفتم تا به اندازه نونی که میخورم، کار کنم و خروجی داشته باشم 😊

ولی به جز کشاورزی، کارگری ساختمون هم انجام دادم، به خاطر اینکه پدرم بنا بود و باز هم فرزند پسر براش نیروی کار رایگان حساب میشد و اینطوری، دوران تعطیلات نوجوونی من، معمولا بعنوان یه کارگر ساده ساختمونی سپری میشد.

توی دوران دبیرستان هم یادمه که یه مدت حسابی به پول احتیاج داشتم و غرورم اجازه نمیداد که از بابام پولی بگیرم، این شد که یه روز صبح رفتم پیش یه نجار توی محله خودمون و بهش گفتم کارگر نمیخواین؟؟

طرف هم یه نگاهی به جثه ریز من انداخت و با بی میلی گفت باشه! و البته کلی هم بهم سرکوفت میزد که کار بلد نیستم و کم کار میکنم! منم بعنوان یه بچه ۱۶ ساله، تمام تلاشمو میکردم که روزی ۲ هزار تومن حقوقم حلال باشه!
( الان که بهش فکر میکنم، می بینم اون حقوق حتی با استاندارد سال ۹۱ هم خیلی کم بود و نجار عزیز رسما از من بیگاری میکشید :/ )

ولی در هر صورت، برنامه روزانه این بود که صبح از ساعت ۸ تا ۱۲ میرفتم نجاری، بعد میرفتم مدرسه، و بعد دوباره از ۵ و نیم تا حدود ۷ توی نجاری کار میکردم. تا اینکه بعد یکی دو ماه فهمیدم که قرار نیست با این کار پولدار بشم و تنها خروجیش برای من، خستگی بیش از حده.

قصه کار حین تحصیل با برق کاری توی دوران دبیرستان ادامه پیدا کرد و به مشاوره و پشتیبانی کنکور و بعدها تدریس رسید.
توی اولین روزی که نتایج کنکور اومد، قبل اینکه به ثبت نام دانشگاه فکر کنم، نزدیک ترین شعبه قلمچی رو پیدا کردم و رفتم و گفتم میخوام بعنوان پشتیبان استخدام بشم.
با توجه به رتبه خوبم ( ۱۰۹ ) خیلی سریع قبول کردن و با حقوقی حدود ۳۰۰ هزار تومن توی ماه، مشغول کار شدم.

قصه کارهای مختلف من برای پول دراوردن، به اینجا ختم نمیشه، اما بعنوان یه مقدمه برای این بحث که ” چطور کار پیدا کنیم ؟”، بهش اشاره کردم تا نشون بدم یه آدم عادی برای پول دراوردن ممکنه دست به خیلی کارا بزنه.

اما حالا با توجه به بازار کار الان و بیکار موندن خیلی از فارغ التحصیل ها، چجوری میتونیم یه کار خوب پیدا کنیم؟

معمای استخدام

مرکز آمار ایران توی سال ۹۵ اعلام کرد که ۵۰ درصد جمعیت ایران، زیر ۳۰ سال سن دارن. این یعنی که شما به همراه حدود ۴۰ میلیون نفر دیگه، دارید سعی میکنید راه رسیدن به پول رو پیدا کنید.

اما قبل از جواب دادن به ” سوال چطور کار پیدا کنیم “ و شروع مسیر پول دراوردن، معمولا باید یه معمای عجیب رو حل کنید:

البته اگه شما بند پ رو داشته باشید ( پول، پارتی ) این معما بصورت پیش فرض براتون حل شده است و به جای خوندن این متن، باید گوشی رو بردارید و به آشناتون زنگ بزنید تا یه کار خوب براتون ردیف کنه.

اما اگه مثل من، دستتون به جایی بند نیست، بهتره به خوندن ادامه بدید و با هم سعی کنیم یه راهی برای حل این مساله پیدا کنیم.

قدم اول: تجربه یا پول؟ کدوم براتون مهم تره ؟

وقتی که دنبال کار میگردین و از خودتون می پرسید که “چطور کار پیدا کنیم ؟”، قبلش یه چیزی رو مشخص کنید. براتون مهمه که تجربه کاری ( معمولا مرتبط با رشته تحصیلی ) کسب کنید، یا اینکه پول براتون مهمتره؟

قطعا گزینه ایده آل، شغلیه که هردوتا مزیت رو به ما بده، اما ما توی دنیای ایده آلی زندگی نمیکنیم و رویاهای ما، معمولا روی بند کفش دنیا دایورت میشن، مگه اینکه بتونیم خودمون یه کاری براشون بکنیم.

اگه پول براتون خیلی مهمتره ( برای من معمولا این شکلی بوده ) میتونید این مسیر رو دنبال کنید:

1. اول از همه، یه کار عادی پیدا کنید که یه حقوق معمولی داشته باشه. این طور کارها، معمولا تخصص زیادی نمیخوان و قشر زیادی از افراد میتونن وارد بشن. اما در عوض، معمولا اگه خوب کار کنید، میتونید پول خوبی دربیارید.
   فروشندگی و منشی شدن، جزو این گروه از شغل ها حساب میشن ( با کمال احترام به تمام فروشنده های باسابقه که پول خوبی درمیارن و حسابی موفق محسوب میشن )
   علاوه بر اینها، کارایی مثل پشتیبانی قلمچی، مشاوره کنکور و حتی تدریس هم جزو گزینه های اولیه دانشجوها حساب میشه.
   میتونید از پشتیبانی قلمچی شروع کنید، ذره ذره مشاوره بدید و توی یکی از درس هایی که بیشتر مسلطید، تدریس کنید.
2. همزمان که دارید از اینکار، خرج زندگی روزمره رو درمیارید، یه مهارت رو هم یاد بگیرید.
   مثلا برید آموزشگاه و مدرک کامپیوتر، حسابداری یا حتی زبان بگیرید. واقعیت اینه که بدون تخصص، مقام شما همیشه در سطح کارگر ساده باقی میمونه. کارگری، شغل شریفیه، ولی اونقدر درآمد نداره که بتونه شما رو به آرزوهاتون برسونه.
   
   
3. زمانی که یه مهارت رو تا حدودی یاد گرفتید، روی پروژه های آزمایشی کار کنید. توی همون شاخه، تمرین کنید و اگه تونستید، نمونه کار بسازید. مثلا اگه زبان خوندید، چندتا مقاله کوتاه یا بلند ترجمه کنید، یا کارای دیگه. ( حتی میتونید یه سایت یا وبلاگ برای خودتون بسازید، یا حتی یه پیج اینستاگرام تخصصی. از سایت ویرگول هم غافل نشید. )
   این تمرین ها، دوتا مزیت بزرگ داره. اول اینکه شما زیر و بم و جزئیات نامشخص کار رو یاد میگیرید. این جزئیات و فنون کوزه گری، معمولا با درس خوندن مشخص نمیشن. و دوم اینکه میتونید اونها رو به کارفرمای آینده نشون بدید و شانس استخدامتون رو بالا ببرید.
4. بعد از اینکه قدم قبل رو انجام دادید، وقت اینه که درخواست های خودتون رو برای بدست آوردن یه شغل مرتبط با مهارتتون، برای شرکت های مختلف ارسال کنید.
   بستگی به میزان مهارت، ممکنه حقوقتون بیشتر یا کمتر از حقوق فعلی باشه، اما مطمئن باشید که اگه خوب کار کنید و یاد بگیرید، ظرف ۶ ماه کار توی حوزه مهارتتون، درآمدتون نسبت به کار قبلی بیشتر میشه، شاید خیلی بیشتر! ( طبیعیه که خیلی به خودتون و تلاشتون بستگی داره )

مسیر دوم: کسب تجربه از طریق کار

خیلی از کسایی که تحصیلات دانشگاهی دارن، دلشون میخواد یه کار مرتبط با رشته شون داشته باشن. از کمبود کار برای بعضی از رشته ها که بگذریم، باید بدونیم که مهمترین عامل برای بدست آوردن یه جایگاه شغلی مناسب، داشتن تجربه و مهارته.

این مهارت از دو راه قابل کسبه:

1. یا باید از دوران دانشجویی، ذره ذره کار کنید و تجربه به دست بیارید ( اینجوری بعد از فارغ التحصیلی، تجربه کافی برای بدست آوردن یه شغل خوب رو دارید )
2. یا باید بعد از گرفتن مدرک، تازه به کسب تجربه فکر کنید، که طبیعتا برای یه آدم تحصیل کرده، خیلی سخته که کارهای سطح پایین رو انجام بده و به خودش فشار بیاره.
   اما واقعیت اینه که ماهی رو هر وقت از آب بگیرید، تازه ست. چون حتی اگه کاملا بدون تجربه از دانشگاه اومدین بیرون، اگه از همین حالا شروع نکنید، هر چقدر سن تون بالاتر بره، قضیه براتون سخت تر میشه. پس قورباغه تون رو همین اول کار قورت بدید و از شرش خلاص شید.

برای اینکه مطلب خیلی طولانی نشه، ادامه متن رو توی پست بعد می نویسم. توی این فاصله، یه نفس عمیق بکشید، یه لیوان آب بخورید و بعد، برای مطالعه قسمت دوم مقاله ” چطور کار پیدا کنیم ؟”، اینجا رو کلیک کنید.